Buon Natale e felice anno nuovo!!

Ciao tutti!

Morgen de laatste stagedag van dit jaar, daarna vertrek ik rechtstreeks naar de luchthaven: terug naar België! Ik kijk ernaar uit om mijn familie, vrienden en hondje terug te zien, om voor 13 dagen weer een gewoon Vlaams meisje te zijn, om niet alleen Nederlands te praten via skype, om frieten te eten, om Kerst te vieren, om Nieuwjaar te vieren, om cadeautjes te krijgen (hint :p), om in mijn bed te slapen, om witte nummerplaten met rode letters te zien, om brood en koffiekoeken te eten van bakker Kramikske, om niet elke dag 2 uur in de bus te moeten zitten, om met de auto te rijden, om niet op te vallen met blond haar, om ....

Buon Natale e felice anno nuovo!!!

Om af te sluiten, nog een toepasselijk liedje van Roberta Bonanno:

 A Natale puoi
fare quello che non puoi fare mai:
riprendere a giocare,
riprendere a sognare,
riprendere quel tempo
che rincorrevi tanto.

È Natale e a Natale si può fare di più,
è Natale e a Natale si può amare di più,
è Natale e a Natale si può fare di più
per noi:
a Natale puoi.

A Natale puoi
dire ciò che non riesci a dire mai:
che bello è stare insieme,
che sembra di volare,
che voglia di gridare
quanto ti voglio bene.

È Natale e a Natale si può fare di più,
è Natale e a Natale si può amare di più,
è Natale e a Natale si può fare di più
per noi:
a Natale puoi.
È Natale e a Natale si può amare di più,
è Natale e a Natale si può fare di più
per noi:
a Natale puoi.

Luce blu,
c’è qualcosa dentro l’anima che brilla di più:
è la voglia che hai d’amore,
che non c’è solo a Natale,
che ogni giorno crescerà,
se lo vuoi.

A Natale puoi.

È Natale e a Natale si può fare di più,
è Natale e a Natale si può amare di più,
è Natale e a Natale si può fare di più,
è Natale e da Natale puoi fidarti di più.

A Natale puoi
puoi fidarti di più.

A Natale puoi. 

 ................

Mercatino di Natale Trento

Het laatste uitstapje van dit jaar was er één naar Trento, georganiseerd door ESN Padova.
We reden 2,5 uur met de bus door een heel mooi berglandschap. Eens aangekomen, namen we een 'funevia' (kabelbaan) naar boven en van daaruit hadden we een mooi uitzicht over de stad en de Dolomieten. Daarna kregen we vrij om de de stad en de kerstmarkt te bezoeken. Het was heel gezellig, maar koud. Ik en Julia hebben ons goed geamuseerd, ondanks de minder goede organisatie van de trip.

's Avonds reden we nog naar een plaatselijk restaurant, waar we lekker gegeten hebben. Rond 2 uur 's nachts waren we terug in Padova, ik was doodop.

McDonald's avontuur

Twee blonde, niet Italiaanse meisjes, één missie: McDonald's campagne veroveren!!

Janina, mijn Duitse huisgenote, had iets gelezen over een campagne van McDonald's: 'maak foto's en stuur ze op, wie weet speel jij volgende keer een rol in onze campagne!'. 

Onder het motto 'we kunnen hier doen wat we willen, ze kennen ons toch niet', vertrokken we op avontuur. Het werd inderdaad een heel avontuur... 

1) Eerst moesten we McDonald's stuff zien te bemachtigen: we kochten een cola en vroegen een Happy Meal zonder vleesjes. Dit laatste konden ze ons niet geven, dan maar aan iemand gevraagd die net een Happy Meal had verorberd. De buit was binnen. Nu nog de foto's. 

2) We wilden de Kerstsfeer laten doordringen in onze campagne, daarom was opdracht twee: ons begeven richting kerstboom in het centrum. Een hele opdracht, zo midden in de koopjesjacht vol met gekgeworden Italianen.. Het was een heel hindernisparcours, maar nu hadden we ook al enkele mooie foto's!

3) Na de kerstboom, volgden nog enkele winkelstraten, met mooie kiekjes als resultaat. Daarna hielden we onze campagne voor bekeken en deden we even zoals de Italianen: kerstshoppen (maar zonder buit...).

4) We werden zowat gek van al die mensen! Dan maar terug naar huis, weer doorheen het hindernisparcours.

5) Onze laatste opdracht: de foto's selecteren en uploaden. Lijkt niet zo moeilijk, maar we hebben tot nu toe de plaats waar je de foto's kan uploaden nog niet gevonden. Volgens mij hebben we de opdracht verkeerd begrepen.. Haha!!

Gezonde berglucht in Belluno

Na een Spitz (of waren het er twee of drie?) op donderdagavond, besloten ik, Gemma van de Italiaanse les en haar vriend om de volgende dag naar Belluno te gaan.

Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdag morgen stonden we alle drie aan het station met kleine oogjes. Gelukkig konden we nog wat rusten tijdens de twee uur durende treinrit. Belluno ligt ongeveer 100 km ten noorden van Padova, in de Dolomieten.
Eens aangekomen deed de zuivere berglucht me super goed. Op het toeristenbureau werden we vriendelijk geholpen en daarna maakten we een stevige verkenningswandeling. Rond 13 uur begon ik honger te krijgen (mijn twee Spaanse reisgenoten nog niet want die eten normaal nog later dan de Italianen...). Na een heerlijke maaltijd, zetten we onze verkenningstocht verder. Belluno is een gezellig stadje, helemaal anders dan de andere steden van Veneto. Rond 17 uur namen we de trein terug naar Padova. De berglucht had ons duidelijk moe gemaakt, maar we konden terugkijken op een leuke dag, met veel humor en ook wel misverstanden (door al die verschillende talen).

Padova, città d' arte..

Buonasera!

Terwijl de nieuwe Belgische ministers hun eed hebben afgelegd en Sinterklaas alweer teruggekeerd is naar Spanje, heeft ook hier de tijd niet stilgestaan. Daarom weer een verslagje van de voorbije dagen.

Vrijdagavond 2 december: (Kerst)diner met Stefania en Janina (mijn kotgenoten) en Conny in een gezellige trattoria, omdat we Stefania niet meer zullen zien voor Kerstmis.
Hierna kon ik weer 2 bezoekers gaan oppikken: Kristof en mijn zusje Lisa :). Het was natuurlijk een blij weerzien en er werden weer cadeautjes en eten uitgewisseld. Danku mama voor de heerlijke wafels! Danku Sinterklaas voor de heerlijke chocolade en speculaas!

3-4 december: De titel van dit stukje zegt het al: Padova is een echte kunststad en het werd tijd om dit eens allemaal van dichterbij te ontdekken. We kochten een Padovacard waarmee we de belangrijkste bezienswaardigheden konden zien en hebben hier veel mee kunnen uitsparen.
Als eerste stond er een bezoekje aan Cappella degli Scrovegni op het plan. Binnenin kan je een goed bewaarde frescocyclus van Giotto uit de 14de eeuw bewonderen. Vanuit de hele wereld komen de toeristen toegestormd om deze schoonheid te zien, en gelijk hebben ze. Het was inderdaad prachtig! Hierna bezochten we Musei Civici Eremitani, waar ook een tijdelijke tentoonstelling van Rembrandt te zien was.
Om 14 u maakten we een lunchstop, om daarna een bezoekje te brengen aan Palazzo della Regione. Dit gebouw staat in het midden van het centrum en is het belangrijkste monument van de geschiedenis van Padova. De buitenkant is indrukwekkend, de binnenkant des te meer. Er staat een groot houten paard en een eigentijds pendulum van Foucault. Vanop Palazzo della Regione heb je ook een mooi uitzicht op de marktpleinen van Padova.

Als laatste bezochten we Caffè Pedrocchi, één van de beroemdste koffiehuizen van Italië en evenals belangrijk voor de Italiaanse geschiedenis. Het hieraan verbonden (geschiedenis)museum was super interessant en was een leuke afwisseling tussen al de kunst door. Een drankje in dit beroemde café konden we natuurlijk niet afslaan. Het was er wel nogal duur, maar we kregen waar voor ons geld. Lisa bestelde een warme chocomelk en kreeg een hele kan, hiervan konden we met ons 3 drinken en zelfs dan was er nog over. Ook ik werd verrast, want bij mijn cappuccino kreeg ik echte Belgische Lotus speculoos. Ook de kerstmuziek en -versiering kregen we er bovenop, super gezellig!  's Avonds genoten we nog van een heerlijke pastamaaltijd en een spannende film, ook super gezellig! :)
Op zondag was het iets beter weer en liet ik samen met Kristof aan mijn zusje al de andere belangrijke dingen van Padova zien. Als allerlaatste bezochten we Palazzo Zuckermann en Museo Bottacin. Wederom de moeite, maar we moesten snel zijn omdat mijn bezoekers de bus naar de luchthaven niet mochten missen. Het was weer een heeeel leuk weekend!
Morgen, 8 december is het hier een feestdag (de onbevlekte ontvangenis van Maria- Festa della Madonna) en vrijdag wordt de brugdag gemaakt, dus 4 dagen vakantie in het vooruitzicht! :)

Ciao,
Dorien

Music Maestro Please!

Ciao tutti!

Hier weer een blogberichtje vanuit Italia. De tijd gaat hier veel te snel voorbij, vooral de weekenden..

Zaterdag 19 november was het tijd voor mijn eerste muzikale uitstap. Samen met Elise, een ander Belgisch meisje en haar vriendin, ben ik naar de musical van Peter Pan gaan kijken. Op google maps hadden we netjes onze fietsweg uitgestippeld naar de theaterzaal. Op het moment zelf, ontdekten we dat het laatste stuk absoluut niet bestemd was voor fietsers... het was namelijk een autostrade en ook de andere wegen waren verboden voor fietsers. We zijn dan aan een paar mensen in een café gaan vragen hoe we het best de theaterzaal konden bereiken. Ze waren zo vriendelijk om ons even een lift te geven (met de auto nog geen 5 minuten, met de fiets zou het nog heel lang geduurd hebben). Gelukkig bestaan er dus ook nog vriendelijke mensen!
De musical was natuurlijk in het Italiaans en was zeker de moeite, vooral het tweede deel. Maar wij, 3 Vlaamse meisjes, waren wel een ander niveau gewoon..
De terugweg naar onze fietsen (aan het café waar ze ons een lift hadden gegeven), was dan weer een ander obstakel. Uiteindelijk hebben we de taxi moeten nemen voor dat stukje en zijn we toch nog veilig terug geraakt.

Vrijdag 25 november: mijn tweede muzikale uitstap.
Om 20u had ik afgesproken met 2 Spaanse meisjes die ik ken van de Italiaanse les. Na een verwarmende cappuccino, gingen we op zoek naar Sala dei Giganti del palazzo Liviano, waar een gratis concert met klassieke muziek werd gegeven. Eens aangekomen, waren we overdonderd door de schoonheid van deze zaal. Overal waar je kon zien waren er prachtige muurschilderingen. De mooiste die ik tot nu gezien heb, en dan nog wel gratis. Het concert was ook zeker de moeite :). Na het concert genoten we nog even van de gezellige Kerstsfeer die er nu al hangt in Padova. Het was weer een gezellig avondje.

Morgen stond er normaal een dagje Bologna op de planning, maar door een aangekondigde treinstaking wordt dit 2 weken uitgesteld.
Deze avond is er gratis gluhwein op Prato della Valle. Dit kan ik natuurlijk niet missen.
Hier nog enkele foto's van gisteren:

Baci!!
Dorien

Lang verwacht bezoek, verlengd weekend en tripje naar Verona...

Het moest Kristof weer overkomen: vliegtuig met technisch defect! Gevolg: een dik uur vertraging en het missen van de laatste bus van Venetië naar Padova. Na een reis van 9 uur stond hij dan toch weer op Italiaanse bodem en kon ik hem in mijn armen sluiten. Lang verwacht bezoek, inderdaad.

Vrijdag, 11-11-11, begon de dag sportief: lopen langs het kanaal, van brug tot brug. Ik heb laten zien dat mijn conditie er hier niet op achteruit gegaan is, integendeel.
Verder was het een aangenaam en ontspannen dagje samen. 's Avonds zagen we de film 'Letters to Juliet', de ideale voorbereiding voor de daaropvolgende dag.
Zaterdag waren de weergoden weer eens goed gezind: een prachtig blauwe hemel en een heerlijke herfstzon. Ideaal voor ons tripje naar Verona. Eens aangekomen bezochten we de Arena, dit is na het Colosseum in Rome het grootste amfitheater van Italië. Het was echt prachtig!
Na een wandeling langs de winkelstraat, die al helemaal in Kerstsfeer was, kwamen we langs 'het huis van Julia' met het beroemde balkon. Er waren echter geen briefjes van geliefden meer op de muur (zoals in de film). Een aantal jaren geleden was dit nog wel zo.

Na deze romantische tussenstop kwamen we terecht op Piazza delle Erbe, een super mooi en gezellig plein waar dagelijks markt gehouden wordt. Na een korte cappuccino pauze hadden we terug wat energie om één van de heuvels te beklimmen. Het uitzicht van daarboven was adembenemend mooi. We konden dan ook nog genieten van een mooie zonsondergang. Dit was zeker één van de mooiste momenten die ik tijdens mijn Italiëverblijf al beleefd heb. De avond werd afgesloten met een gezellig diner. Tijdens de terugweg naar het station, hebben we wel wat koud gehad, want het was buiten heel hard afgekoeld.

Ook de volgende dag was een aangename dag, die we samen in Padova hebben doorgebracht. Daarmee was het weekend weeral veel te vlug voorbij..

Vandaag heb ik een gesprek gehad met prof. M. over mijn stage, omdat het niet echt zo verloopt als ik verwacht had en ik bijna niets moet doen en daardoor dus ook niet veel kan bijleren.. Hopelijk komt hier nog verandering in..


Ciao a tutti!

Dorien

A spasso per i colli Asolani

Gisteren ben ik met ESN Padova (Erasmusnetwerk) op uitstap geweest. Het was een regenachtige en vooral mistige dag, maar het was wel de moeite.
We hielden eerst halt in Castelfranco Veneto. Hier konden we de mooie stadsmuren en de opera van de schilder Giorgione bewonderen. 's Middags aten we onze picknick en dronken we een lekkere cappuccino in een plaatselijke bar. Daarna werd de reis verder gezet richting Asolo. Dit is een prachtig, op een heuvel gelegen stadje met een rijke geschiedenis. Na een stevige beklimming kwamen we op de top van de heuvel, waar de Rocca (middeleeuwse vesting) zich bevindt. Normaal gezien heb je vanaf dat punt een prachtig uitzicht op de Dolemieten en kan je zelfs Venetië zien liggen. Het was echter helemaal geen helder weer, we bevonden ons letterlijk in de wolken. Het uitzicht was dus zeer beperkt. Na een slibberige afdaling, werden we getrakteerd op een Spritz.
Onze derde en laatste stop was in Maser, waar we Villa Barbaro van Palladio bezochten. Binnenin bevinden zich super mooie fresco's uit de 16 de eeuw. Ik had echter wel iets meer van dit bezoek verwacht. Het was al donker, waardoor de buitenkant van de villa en de tuin niet meer zo goed zichtbaar waren.
Deze gevulde dag werd afgesloten met een wijn degustatie. Ik ben helemaal geen wijnkenner en drink zelfs bijna nooit wijn, maar ik kan wel zeggen dat deze wijn super goed was! Ook de formaggio e prosciutto vielen in de smaak.

Deze leuke dag eindigde spijtig genoeg in een mineur. Het gebied rond het station is duidelijk niet veilig om 's avonds rond te lopen. Toen ik op de bus wachtte, werd ik lastiggevallen door een dronken man. Een meisje dat dit zag gebeuren heeft mij geholpen en is met mij naar de politie (aan het station) gegaan. Daar kon ik veilig wachten en de politiemannen hebben mij daarna terug begeleid naar de bus. Alles is nog goed afgelopen maar ik ben er toch niet goed van geweest..

Vandaag was het weer een regenachtige dag. Het is nu echt aan het stortregenen. Ik hoop dat het noodweer van Noord-West Italië niet naar hier aan het komen is. Voorlopig is alles hier nog oké.

Ik ga maar weer eens afsluiten. Deze avond is het pizza-avond op kot! Smakelijk :)

privé villa in Asolo met op de achtergrond de Rocca

Beperkt uitzicht vanaf de top van de heuvel in Asolo

Bezoekje van de ouders!

Ik kan weer terugkijken op een super leuk verlengd weekend. Hier een verslagje:

28 oktober:
Met een bonzend hart ging ik mijn ouders afhalen aan het station. Het was natuurlijk een leuk weerzien! Na de bagage te hebben afgezet, maakten we een wandeling door Padova. In de namiddag maakten we een rondleiding door de Universiteit met een gids. We kwamen o.a. terecht in het eerste anatomisch theater dat ooit gebouwd is. Dit is een rond theater waar vroeger in het midden ontleding van een menselijk lichaam gebeurde en zo gaf men dan (enkel in de winter) les aan 400 studenten. Ook de Belg Andreas Vesalius heeft hier les gegeven. We konden tijdens de rondleiding precies op dat plaatsje waar de ontleding plaatsvond gaan staan, toch wel een beetje akelig. Ook de andere zalen waren een bezoekje waard.
Na al die verhalen over ontledingen en gestolen lichamen, waren we toe aan een Spritz. Hierna keerden we terug naar mijn kamer, waar we een heerlijke maaltijd aten en vroeg onder de wol kropen.

29 oktober: 
We hadden het goede weer meegekregen tijdens onze uitstap naar Venetië. Voor mij al de derde keer, maar Venetië blijft verrassen. Zo bezocht ik deze keer de Basiliek van San Marco langs de binnenkant. Echt super mooi! Enkel spijtig dat een deel al overspoeld was door water en de vloer ongelijk ligt, waaraan je kan zien dat Venetië echt aan het zakken is.

Om even weg te gaan van de drukte, maakten we een boottocht naar het eiland Murano, dat beroemd is om het glaswerk. In Murano was het heerlijk rustig. We bezochten het glasmuseum en genoten daarna van het heerlijke zonnetje op een terrasje. Na een wandeling, kwamen we terecht bij een glasfabriek, waar je een glasblazer aan het werk kon zien.
Rond 17.00 u namen we de vaporetto terug naar het station en van daaruit de trein naar Padova. Daar bestelden we pizza's, die ons bleken te verrassen. Er was namelijk een 'ik kan niet kiezen pizza': pizza met frieten.
We konden terugkijken op een geweldige dag:

30 oktober:
Zondag verlieten we de provincie Veneto en trokken we meer richting het zuiden, namelijk naar de stad Ferrara in de provincie Emilia-Romagna. Daar aangekomen nuttigden we onze picknick op een mooie trap op een pleintje. We wisten niet zo goed of de voorbijgangers naar ons keken of naar de trap.. Nadien konden we genieten van een marktje met allemaal verschillende streekproducten van Italië. Daarna maakten we een wandeling door de stad. Aangezien het zondag was en bovendien namiddag, was er niets open. Rond half 4 kwam er weer leven in de brouwerij. We bezochten Palazzo Schifanoia. Hier konden we allerlei mooie muurschilderingen bewonderen. Onze volgende stop was de kerk Santa Maria in Vado, waar in de 12de eeuw een mirakel plaatsvond. Jaja, een bloedende hostie... zelfs de bloedspatten waren nog zichtbaar..
Na dit religieuze intermezzo bezochten we nog Castello Estense (burcht). Hier konden we veel kunst bewonderen en een bezoekje brengen aan de vroegere gevangenissen. De inkomprijs was wel te hoog voor wat het was. Toen we buitenkwamen, was het al donker en keerden we terug naar Padova, want we waren allen doodop. Hier nog enkele foto's van Ferrara:

31 oktober:
We begonnen de dag met een stevige herfstwandeling door Padova. Al die mooie kleuren en dat felle zonnetje.. het was heerlijk. In de namiddag maakten we ons laatste tripje samen naar het gezellige Middeleeuwse stadje Monselice. Het was er prachtig! Mijn fototoestel was nog moe van de vorige dagen, maar er was nog lang geen sprake van rusten! Om 14u bezochten we il Castello di Monselice, wat echt de moeite was! We werden terug gekatapulteerd naar de periode van de ridders en de jonkvrouwen en konden hun aanwezigheid bijna voelen. Wat zou ik graag voor 1 dag eens echt terugkeren naar die tijd.. 
's Avonds was het weer tijd om afscheid te nemen, wat toch wel weer raar was. Maar we konden allemaal terugkijken op 4 super leuke dagen samen.

Italiaans tafelen

Wie denkt aan Italië, denkt aan het lekkere eten. Allerlei soorten paste, risotti, gelati, pizze, enz. Van al deze lekkere dingen kan ik hier smullen. Met een Siciliaanse in huis leer ik zowat elke dag nieuwe ingrediënten kennen.
Donderdag maakten de drie via Compagno girls een diner voor Conny. We hebben 2,5 uur gekookt, het was een zeer stressvolle bedoeling: ze hadden ons precies geplukt uit het programma 'de beste hobbykoks van Europa'. Toch mocht het resultaat er zijn.
Dit was ons menu:
-antipasto: bruschetta van tomaten (zie foto)
-primo piatto: melanzane uit de oven
-secondo piatto (is geen echte secondo maar ja :p) : zelfgemaakte pizza
-dolce: citroencake
Het werd nog een gezellige avond en er was zeker genoeg te eten ;).

Ook vandaag mocht ik weer genieten van een lekkere, uitgebreide Italiaanse maaltijd. Prof. M., haar kinderen en een prof. uit Bangladesh waren op bezoek op mijn stageplaats. Het was een hele gezellige bedoeling: met zijn 13 aan één grote tafel, al pratend over koetjes en kalfjes in verschillende talen (Italiaans, Engels, ook een paar woorden Nederlands en Bangaals). Met zoveel Italianen aan tafel kan je niet verwachten dat je in stilte aan tafel kan zitten, integendeel. Mijn oren begonnen zelfs al wat pijn te doen van al dat gekwebbel. Toch genoot ik van het lekkere eten: lasagne en super lekkere dessertjes met chocolade, hmm. Ik heb misschien net iets te veel gegeten :p.

Zo, dit was weer een berichtje vanuit het nu regenachtige Italië.

Ciao!

Bezoek a casa Dorina

7-9 oktober:

Ik keek al heel lang uit naar het moment waarop ik Kristof aan het station zou kunnen ophalen. Vorige vrijdagavond was het zover. Conny zou met de auto samen met mij naar het station van Padova rijden. Toen ik om 22u een bericht kreeg van Kristof dat hij er bijna was, maakte ik me klaar en ging naar Conny. Zij was ook bijna klaar om te vertrekken, maar ging nog even iets naar de kelder brengen. Toen ze terug naar haar appartement ging, vond ze haar sleutels niet meer. Deze zaten aan de andere kant van de deur! Een groot probleem dus, want ze kon niet meer binnen en ook de autosleutels waren nog daar. We konden Kristof dus niet aan het station gaan afhalen en er waren niet zo veel bussen meer op dat uur. Kristof is dan in het station zijn loopkleren gaan aandoen en heeft door heel het centrum van de stad tot aan mijn kamer gelopen, wat toch wel een hele afstand is. Haha, het moet wel een grappig zicht geweest zijn: al lopend door het centrum met een trolley achter zich! Gelukkig kon deze avond op een goede manier worden afgesloten: Conny was terug binnen geraakt nadat ze vele acrobatische toeren had uitgehaald.
De volgende ochtend hebben we een flinke herfstwandeling gemaakt langs de Lungargine, dit is het mooie stukje langs het water waar ik ook ga lopen. Jaja, het herfstweer is hier op 6 oktober begonnen, min of meer van de ene dag op de andere. Al is het in de dag nog wel rond de 20 graden, 's avonds en 's nachts is het koud. Na de wandeling zijn we naar de markt gegaan op Prato della Valle. Elke zaterdag is daar de hele dag lang een grote markt. Van al dat wandelen hadden we honger gekregen. 'Ik heb zin in pizza' werd al snel omgezet in het eten van pizza op mijn kamer. In de namiddag hebben we wat gewinkeld in het centrum en heb ik een mooie warme Mickeytrui gekocht. 's Avonds hebben we weer naar goede gewoonte een Spritz gedronken en lekker gegeten.
De volgende dag bezochten we de basiliek van Sant Antonio, waar vele pelgrims naartoe komen. Op het moment dat we binnen waren, was er juist een misviering. Was me dat even een cultuurshock seg! Bovendien ontdekten we dat de stembanden en de onderkaak van de heilige Antonius in de basiliek te bewonderen zijn. We hadden toch iets meer oog voor de prachtige met engeltjes versierde koepels. Rond de basiliek staan allemaal souvenirwinkeltjes met allerlei spulletjes waar Sant Antonio opstaat. Ik kocht er een kaarsje voor mijn grootouders. Verder genoten we van het samen zijn in de mooie stad met zijn vele mooie winkeltjes. 's Avonds was het weer tijd om afscheid te nemen. Gelukkig kon ik al uitkijken naar het volgende bezoek.

14-16 oktober: 

Na nog eens vier dagen stage, kon ik Charlotte, Femke en Kimberly vrijdag rond 11 u aan het station gaan ophalen. Gelukkig had ik die dag vrij gekregen op mijn stage. Het beloofde een leuk ladiesweekend te worden en dat werd het ook. Vrijdag begon met een leuk weerzien en na een busritje naar mijn kot, werden er cadeautjes uitgewisseld. Ik had voor elke van the girls een Venetiaans maskertje gekocht. Ze waren er heel blij mee! Daarna stond ook mij een verrassing te wachten. Ik moest even naar buiten gaan, en toen ik terug in mijn kamer kwam, zag ik op mijn kast heel veel snoep, tuc-koekjes, maïs om popcorn te maken, enz.. Ik heb ook een mooie fotokader/ plateau en 3 DVD's gekregen. Ook ik was blij verrast :). Na de cadeautjesuitwisseling volgde natuurlijk een fotoshoot. Het resultaat zie je hier:

Na zo'n lange reis waren mijn bezoekers natuurlijk uitgehongerd. Daarom maakte ik voor hen een lekkere pasta (al zeg ik het zelf). Nadat we onze buikjes volgegeten hadden, wilde ik Padova aan the girls laten zien. Een bezoekje aan het mooie plein met de beelden en de basiliek konden ze natuurlijk niet missen. Ook de winkeltjes vielen in de smaak. 's Avonds aten we in een gezellig restaurantje, waar de ober ons wijselijk apart zette van de andere gasten. Die avond zijn we vroeg gaan slapen, want the ladies waren al van 3 u wakker.
Zaterdag was er een dagje Venetië gepland. Hier werden weer vele foto's genomen, het is er dan ook prachtig. We volgden de hele tijd de pijltjes die ons naar het San Marco plein zouden leiden. Al was ik er vorige maand al geweest, Venetië blijft een doolhof met een wirwar van vele kleine straatjes. Tijdens onze zoektocht naar het plein, werden we opgehouden door de vele mooie winkeltjes, waar natuurlijk souvenirs gekocht werden. Wanneer we aan de vismarkt beland waren, zetten we ons in het zonnetje aan het water om onze picknick te nuttigen. De meeuwen en duiven waren ook van de partij. Kimberly werd zelfs bijna aangevallen door een meeuw die ook wel een hapje lustte. Ook de gondeliers hadden onze aanwezigheid geroken en boden een 'special price' aan om mee te varen met hun gondel. Uiteindelijk hebben we ook wel een redelijke special price gekregen voor ons 4 en een aantal minuutjes later konden we genieten van een heerlijk gondeltochtje. Onderweg maakten we vele foto's en luisterden we naar wat de gondelier te vertellen had (al was dat niet altijd even verstaanbaar..). Zo passeerden we langs het huis waar vroeger Giacomo Casanova zou gewoond hebben. Het enige minpuntje was dat het tochtje veel te kort was!
Daarna passeerden we langs de mooie Rialtobrug, aten we een lekker ijsje en uiteindelijk kwamen we terecht op het San Marco plein. Hier hebben we even uitgerust, voor we onze wandeling verder zetten langs de kaai. Het was ondertussen al tijd geworden om terug te keren richting station. Onderweg hebben we nog lekker gegeten (sommigen onder ons toch, de spaghetti was niet altijd even gaar).

Na een vermoeiende dag, kwamen we aan het station van Padova aan. Toen we de bus wilden nemen, waren we getuige van een zeer agressieve man die op de bus wou, maar er nog niet op kon. Niemand van ons had nog zin om die bus te nemen. Een andere optie was de tram, en na nog een koude wandeling waren we eindelijk terug a casa Dorina. Daar probeerden we een warme chocomelk... Dat hadden we beter niet gedaan. Ik heb nu pas ontdekt waarom: ik had cacaopoeder gebruikt die dient om te verwerken in gebak, geen poeder om chocolademelk van te maken.. Ach ja, we zijn allemaal nog gezond en wel.


Zondag was het alweer de laatste dag voor mijn bezoekers. We hebben nog wat rondgelopen in het centrum en een aantal winkels bezocht. Nu hebben we allemaal dezelfde Mickeytrui :). Ook aan Femke haar verjaardag (volgende week) hadden we gedacht. Ze kreeg op een zeer bijzondere manier een cadeau van ons, maar hier kan ik spijtig genoeg niet veel over zeggen in het openbaar. Nu zijn jullie wel benieuwd hé ;). Als laatste bezochten we de Botanische tuin. Ook daar werden vele foto's genomen en maakten we misschien iets te veel lawaai :p.
Het was echt een super leuk weekendje. Mijn batterijen zijn weer opgeladen om terug aan de stage te beginnen.

Vele groetjes,
Dorien

Uitstapje naar Vicenza

Zondag 2 oktober maakte ik een uitstapje naar Vicenza, een stad op 30 km van Padova, die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Hoewel ik alleen was, was het aangename dag. Ik besloot een wandeling door het verkeersvrije centrum van de stad te maken en gewoon alles op mij te laten afkomen. Het viel mij direct op dat Vicenza een rustige stad is, op sommige plaatsen was ik zelfs helemaal alleen. Ik kwam veel mooie bouwwerken tegen van Palladio, een bekende Italiaanse architect uit de 16 de eeuw. Het hoogtepunt van de dag was een bezoek aan het Teatro Olimpico, ook een ontwerp van Palladio. Hier zijn enkele foto’s omdat beelden meer zeggen dan duizend woorden.

Hierna bezocht ik nog de Pinacoteca in het Museo Civico en het Museo Naturalistico e Archeologico, omdat die met hetzelfde toegangsticket toegankelijk waren. Ook deze twee museums waren de moeite.
Na al die architectuur  en kunst uit de Renaissance, had ik wel wat nood aan wat anders. Een lekker ijsje (jaja, weeral :p) gaf de nodige afkoeling.

’s Avonds nam ik de trein terug naar Padova en kon ik genieten van vele mooie foto’s . Ik laat jullie even mee genieten. 

PS: De Sangria avond was heel leuk, ik heb toch al wat andere Erasmussers leren kennen.

Ciao!