Venetië, de stad van de liefde..

Op donderdag 15 september, Kristof zijn 22^ste verjaardag, stonden we vroeg op voor een tripje naar Venetië. Vanaf het station van Padova duurt het ongeveer 45 minuten met de trein, voor je aankomt in deze prachtige, wereldberoemde stad in het water. Ik had er al veel over gehoord, maar de sfeer die er hangt, kan je pas opsnuiven als je er echt bent. Het weer was in de voormiddag ideaal: warm maar toch nog een fris briesje. In de namiddag hadden we echter heel veel nood aan schaduw en water.

Eens aangekomen in Venetië, besloten we alles te voet te doen wegens het beperkte budget. Dit was zeker te doen, al werd het een vermoeiende dag met vele kilometers in de benen.

We kwamen al snel terecht in prachtige, piepkleine straatjes. We wandelden over ontelbare bruggetjes en langs nog meer winkeltjes.  Ik kon mijn neem-een-foto-dwang niet beheersen, met meer dan 200 foto’s als resultaat. Ook mijn koop-een-Venetiaans-masker-dwang kon ik niet beheersen, met een prachtig exemplaar op de kast als resultaat.

We hebben zowat heel Venetië gezien, behalve de eilanden van de lagune. Het was een super leuke dag vol met liefde, waarvoor de stad bekend staat.

Hier zijn enkele foto's:

 

De volgende dag was minder leuk, want het moment waar ik al die tijd tegen op zag, was aangekomen: Kristof zijn vlucht terug naar België. Het was een moeilijk afscheid, maar ik weet dat alles goed komt en ik hier een leuke tijd ga beleven. Gelukkig bestaat skype en komt Kristof mij een aantal keer bezoeken.

Vandaag begon de dag sportief. Ik ben gaan joggen langs het water, hier vlak aan mijn kamer. Dit is een mooi stukje om te lopen, hier kan ik mijn conditie behouden/ verbeteren. Het is wel heel zwaar om hier te lopen, de lucht is nu heel vochtig en warm en dat maakt het moeilijk om te ademen. Eens de hitte voorbij is, zal dit wel beteren hoop ik. Verder bestond de dag uit wassen, eten kopen, skypen en bloggen.

Maandag is het mijn eerste stagedag, spannend!

Tot de volgende, 

Ciao

Wat hebben we geleerd?

De eerste week in Padova zit erop. Ik en Kristof genoten van Padova en het samen zijn, want daarna zouden we elkaar niet meer zo vaak kunnen zien.. 

Op zondag zijn we weer de stad ingetrokken, en hebben we nog wat andere delen van Padova ontdekt. ’s Avonds begonnen onze buikjes wat honger te krijgen en gingen we op zoek naar een restaurantje. Ons ritme was echter nog niet zo goed aangepast aan het Italiaanse ritme. Voor 19u kan je hier namelijk  geen avondmaal vinden, uitgezonderd pizza. Daarom zijn we maar gaan aperitieven, wat iedereen bleek te doen. We probeerden een Spritz/ Aperol en dit bleek zeer lekker te zijn. Rond 20.00u plaatsten we ons op één van de vele terrasjes op Piazza dei Signori, en aten we … een pizza, haha! Terug op weg naar mijn kot, botsten we op een aangename voorstelling. De pianist Zanarella gaf een concertje op Prato delle Valle. Er hing een heel gezellige sfeer!

De volgende dagen maakten we nog wat dingen in orde, zoals mijn aanmelding bij SASSA service. Woensdag had ik een afspraak met prof Milani, die me gaat begeleiden op mijn stage. De eerste ontmoeting viel heel goed mee. Het was niet zo gemakkelijk om het gesprek te volgen in het Italiaans/ Engels, maar het belangrijkste heb ik begrepen. 

Woensdagavond gingen we samen met Conny op zoek naar een tafel in IKEA. We hebben zowat alle tafels en stoelen getest, en uiteindelijk was de buit: een tafel met 4 stoelen, kussentjes voor op de stoelen en een tafellaken. Met (grote) hulp van Kristof staan die tafel en stoelen hier nu te stralen in mijn kamer! Het resultaat mag er zijn!

Tijdens onze ontdekkingstocht door Padova, hebben we toch wel een aantal dingen geleerd. Dus, wat hebben we geleerd?

1)      Kristof zijn richtingsgevoel is nog steeds beter dan het mijne.

2)      De buschauffeurs veranderen het bordje waar de eindbestemming op staat niet altijd (met als gevolg dat je wel eens de verkeerde richting kan nemen :p).

3)      De buschauffeurs kunnen Engels en hebben gevoel voor humor.

4)      Als je 3 fietsen tegelijk voor reparatie binnen brengt, haal je ze de volgende 3 dagen één voor één af.

5)      Indien het warmer is dan 30 graden, kan je je beter aan de uren van de siësta houden en binnen blijven, wil je niet dehydrateren.

6)      Jaja, je kan zelfs helemaal in het zweet staan na het ineenschroeven van een vijsje.

7)      Daarom kan je maar beter gewoon blijven stilzitten.

8)      De klok(ken) van de kerk(en) slaan hier om 8.00u 93 keer! De reden hiervoor is een mysterie.

9)      Ook elk half uur slaan de klokken 2 keer!

10)   Het krioelt hier van de tropische muggen, met vele muggenbeten tot gevolgd.
11) Het kan hier ineens uit het niets beginnen regenen/ onweren.
12) Het is hier al heel de tijd rond de 30 graden en windkracht 0. Dit is hier niet normaal voor de tijd van het jaar.

Tot de volgende!

Ciao!

Eerste verkenning in Padova

Donderdagavond mochten we direct mijn spullen plaatsen op mijn verblijfplaats a Padova. We maakten kennis met Conny, de lieve en vriendelijke eigenares van het appartement. Ik heb hier een grote kamer met balkon, en een badkamer en keuken die gemeenschappelijk zijn met een Siciliaans meisje.

De volgende dag maakten we een eerste, grote verkenningsronde doorheen Padova. Er staan heel veel grote, mooie gebouwen in de stad, die direct een indruk op mij gemaakt hebben. Vooral de Prato della Valle en de universiteit zijn indrukwekkend.
Het was wel echt super heet en vochtig! Daarom besloten we om even stoom af te laten, en aten we een sandwich/ pannacotta in een plaatselijke bar. Daarna hebben we onze verkenningstocht verdergezet richting de Botanische tuin (l'Orto Botanico). Dit is de oudste universitaire tuin van de wereld (van 1545).

De laatste avond samen met mijn ouders, hebben we toepasselijk afgesloten met wijn/ chips/ nootjes op mijn kamer. De volgende ochtend heeft Conny ons getrakteerd op een typisch Italiaans ontbijt: koffie met gebak uit een pasticceria. Daarna was de tijd gekomen om afscheid te nemen van mijn ouders. Dit was natuurlijk een minder leuk moment.. Gelukkig blijft Kristof hier nog een weekje. De rest van de dag hebben we ons bezig gehouden met shoppen, poetsen en het verder in orde brengen van mijn kamer.

Ciao, zéér zonnige groetjes uit Padova!

Lago di Garda

Ciao!

Het goede weer heeft even op zich laten wachten. Tijdens de zware onweren, heeft Kristof mij leren pokeren. Nu ben ik zo goed als een experte :p. Het straatje recht voor de mobilhome werd door de onweren getransformeerd in een woeste rivier. Zoiets hadden we nog nooit gezien! Toch werd het na een paar dagen heel zonnig, tot boven de 30 graden. Dankzij het frisse water van het Gardameer, hebben we het hoofd koel kunnen houden. Bovendien hebben we allemaal een mooi bruin/rood kleurtje gekregen.

We stonden op camping Riviera in Toscolano-Maderno, het geliefde vakantieplaatsje van de familie Van Rillaer. Het was een leuk weerzien, vele herinneringen werden bovengehaald. 's Avonds maakten we steeds een wandeling over de Lungolago Zanardelli, dit is de plaatselijke boulevard waar veel ijsjes te verkrijgen zijn :).

Dinsdag 6 september maakten we een uitstapje naar het romantische Limone. Hier kenden we een goed restaurantje aan het water, dat we nog eens wilden bezoeken. De lasagne en tiramisu hebben gesmaakt!

Vooraleer we verder zouden rijden naar eindbestemming Padova, maakten we donderdag een stop in Peschiera sul Garda. Daar ondervonden we dat ze er niet zo mobilhome vriendelijk zijn: het duurde drie kwartier voor we een parking vonden. De enige, dure mobilhomeparking die er was blijkbaar.
Peschiera zelf is wel een mooi, oud stadje. Het was vroeger voor de Romeinen een belangrijke handelroute.

Arrividerci!

Lago d'Orta

De volgende dag reden we verder naar Lago d' Orta, een kleiner meer dicht aan Lago Maggiore.
Hier hebben we de mobilhome aan het water gezet en zijn we gaan snorkelen in het meer. Er waren super veel vissen, wel tot 30 cm lang. Achteraf hoorde ik over een legende met zeemonsters en slangen in dit meer. Gelukkig wist ik dit niet toen ik aan het zwemmen was.. Tegen etenstijd regende het en maakten we het gezellig in de mobilhome met chips, wijn en gnocchi's. ' s Avonds maakten we een wandeling in Orta San Giulio. Dit is echt een super mooi stadje. Het lijkt wel of de tijd hier heeft stilgestaan.
Ik vond het spijtig dat ik voor één keer mijn fototoestel eens niet bij had..
Zondag (4sept) zijn we 's morgens terug gaan zwemmen en deden we een poging tot vissen. Het bleef echter bij een poging. We waren van plan om terug naar Orta San Giulio en het bijhorende eiland te gaan, maar het regende pijpenstelen.. Daarom besloten we om direct verder te rijden naar Lago di Garda, hopend op beter weer!

Ciao

Lago Maggiore Express

Op de eerste dag (1september) aan Lago Maggiore stond er vitamine D, zwemmen, siësta en een avondwandeling in Cannobio (met ijs) op het menu. Ik denk dat ik nog nooit zo'n leuke 1 september heb beleefd. Mijn gedachten waren wel bij alle kindjes die wenend aan hun eerste schooldag begonnen.


De volgende dag hebben we in Cannobio de boot genomen richting Locarno. Daar namen we een trein die over de bergen en door vele dalen reisde. Met ons ticket konden we heel de dag de boot en trein nemen en uitstappen op verschillende plaatsjes. Onze eerste stop was in Intragna. De natuur was er super mooi en we hebben over een brug gewandeld die bekend is bij vele bungeejumpers. Daar hebben we ons toch maar niet aan gewaagd. Ik kreeg al de kriebels over mijn hele lichaam als ik nog maar naar beneden keek. In Intragna, een mooi oud dorpje, wandelden we een uurtje tot de volgende trein ons kwam oppikken. We reden verder door een heel mooi gebied, met vele watervallen, kloven en dorpjes.
Onze volgende bestemming was een heel mooi stadje, met een al even mooie naam Domodossola. Hier aten we een lekkere Italiaanse pizza. Er zullen er ongetwijfeld nog meer volgen ;). Aan het tafeltje naast het onze was een groepje Italianen luid en met vele gebaren aan het tateren. Ze gebruikten voortdurend scheldwoorden in hun verhaal. Hier en daar verstond ik een woord :).
Vanuit Domodossola namen we de trein naar Stresa. Dit is duidelijk het Knokke van Lago Maggiore.
In onze reisgids stond dat we vanuit Stresa de boot terug konden nemen naar Cannobio (waar mobilhome stond), maar alle boten waren al weg (om 17u!). Uiteindelijk zei iemand ons dat we de boot naar Intra moesten nemen en van daaruit de bus naar Cannobio. Het was wat zoeken en wachten, maar we hebben heelhuids de mobilhome bereikt. Het was een vermoeiende dag (meer dan 11u onderweg), maar we hebben veel mooie dingen gezien!

Ciao!

Bodensee en Liechenstein

Ik blijf het verbazend vinden dat je na enkele uren rijden in een heel andere omgeving terecht komt.
Onze eerste slaapplaats bevond zich aan de Bodensee (grens Duitsland en Zwitserland). Tussen de appelbomen en de koeien stond ons huis op wielen. De verse melk die uit de muur kwam (weliswaar betalend :p), was een lekkere verfrissing na een stevige avondwandeling.
De volgende ochtend maakten ik en Kristof onze goede voornemens waar: rond 8 u 's morgens waren we al aan het joggen! De douche die daarop volgde kostte 0.50 cent voor 5 minuten. Start de tijd ... en stop! Het komende anderhalf uur lagen ik, mama en Kristof te zonnen. We werden toch wel een beetje ongerust: papa was gaan mountenbiken (naar het volgende dorp) en was nog steeds niet terug. Plots zagen we in de verte een stipje: jaja het was papa! Hij vertelde hijgend dat hij de weg kwijt was en dacht dat hij heel de Bodensee aan het rondrijden was..
In de namiddag zijn we naar het eiland Mainau geweest. Dit was vroeger bezit van een rijke baron, nu kan je er tegen betaling een bezoekje brengen. Er waren super veel mooie bloemen, een kasteel en een vlindertuin. Het was echt de moeite!
's Avonds zijn we doorgereden naar Liechtenstein. De dag erna hebben we Schloss Gutenberg bezocht en mooie foto's genomen. Daarna reden we verder doorheen de Zwitserse bergen en uiteindelijk voorbij de Italiaanse grens. Het gaf wel een raar (maar leuk) gevoel te weten dat ik hier nu 5 maanden ga blijven..

Ciao